saçaq-saçaq — z. Saçaqlardan ibarət, saçaq halında. Sənəmin başı . . saçaq saçaq sallanan sünbüllərin arasına əyilmişdi. Ə. Ə.. Qaranlıq əriyib sabah olacaq; Günəş doğacaq, qızıl telləri saçaq saçaq. R. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
saçaqlı — sif. 1. Saçaqları olan, saçaq salınmış, saçaq qoyulmuş. Saçaqlı xalı. Saçaqlı süfrə. Saçaqlı yaylıq. Saçaqlı pərdə. – <Qadın> başına nə qədər sığal vurdusa da, kirpi saçlarını yatırda bilmədi, əlindəki saçaqlı dəsmalı başına dolamalı oldu.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
saçaqlamaq — f. 1. Saçaq etmək, saçaq salmaq. 2. Tel tel etmək. Kəkliyi bıçaqlaram; Tüklərin saçaqlaram; Vədə verib gəlməsən; Balıncı qucaqlaram. (Bayatı) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
saçaqlanmaq — f. Saçaq saçaq olmaq, saçaqlar şəklində sallanmaq. Qışda bu atların tükləri bir qarışdan da artıq saçaqlanır, sonra da yapağı bir yapıncı kimi üstlərinə yapışardı. S. R.. Yaşıl otlar qol budaq verib, saçaqlanaraq arxın üstünü elə örtmüşdü ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
leyiğ — (Lerik) saçaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
telməx’ — (Şərur) saçaq, qarğıdalı saçağı. – Məkə:n də telməyi o:r … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
teltə — (Zəngilan) pambıq yığıldıqdan sonra qozanın arasında ilişib qalan pambıq qalığı; saçaq. – Pambı: yaxşı yığıη, üsdündə teltəsi qalmasın … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
rişə — f. 1)kök (ağacda və s.); 2) saçaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
epolet — <fr.> Fərqlənmə nişanları olan, qızıl və ya gümüş bafta, saçaq və s. ilə bəzədilmiş, bir tərəfi girdə, xüsusi formalı paqon; 1917 ci ilədək Rusiyada zabit rütbəsinin nişanı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sinel — is. <fr.> Qotaz, saçaq qayırmaq üçün məxmər qaytan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
